Penitencjaria
Apostolska wydała dekret, aby odpusty związane z Uroczystością
Wszystkich Świętych i Wspomnieniem Wszystkich Wiernych Zmarłych (tak jak
w roku poprzednim) rozszerzyć na cały miesiąc listopad: |
a. Odpust zupełny dla osób nawiedzających cmentarz i modlących się,
choćby tylko w myśli, za zmarłych przez poszczególne osiem dni, zwykle
ustanowiony jedynie na dni od 1 do 8 listopada, dla pożytku wiernych
może być przeniesiony na inne osiem dni listopada. Dni te, dowolnie
wybrane przez poszczególnych wiernych, mogą być od siebie oddzielone. |
b. Odpust zupełny związany z dniem 2 listopada, ustanowiony na
Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych dla tych, którzy pobożnie
nawiedzają kościół lub kaplicę i odmawiają tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w
Boga”, może być przeniesiony nie tylko na niedzielę poprzedzającą lub
następującą, albo na sam dzień Uroczystości Wszystkich Świętych, ale
także na inny dzień listopada, dowolnie wybrany przez poszczególnych
wiernych. |
Osoby starsze, chore i wszyscy, którzy z poważnych powodów nie mogą opuścić domu, na przykład ze względu na zakazy gromadzenia się licznych wiernych w miejscach świętych, będą mogli uzyskać odpust zupełny, jeśli tylko łącząc się duchowo z tymi wiernymi, którzy pobożnie nawiedzają miejsca święte, oraz wykluczając wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu i mając intencję kiedy to tylko będzie możliwe spełnić trzy zwyczajne warunki (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego), odmówią pobożnie modlitwy za zmarłych przed obrazem Pana Jezusa lub Najświętszej Maryi Panny (na przykład jutrznię i nieszpory z oficjum Liturgii godzin za zmarłych, Różaniec, Koronkę do Bożego Miłosierdzia i inne modlitwy za zmarłych bliskich ich sercu), albo jeśli podejmą medytacyjną lekturę jednego z fragmentów Ewangelii z liturgii za zmarłych, lub też jeśli wypełnią uczynki miłosierdzia poprzez ofiarowanie Bogu cierpień i niedogodności swego życia. |